Aktywność fizyczna dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

(zalecenia)

• Ogranicz oglądanie TV i korzystanie z komputera.
• 2-3 razy w tygodniu: wykonuj ćwiczenia rozwijające siłę i wytrzymałość, ćwiczenia rozciągające i kształtujące estetykę ruchu ( taniec, pływanie, gimnastyka ).
• 3-5 razy w tygodniu: rekreacja ruchowa - zabawy z piłką, jazda na rowerze, hulajnodze, rolkach.
• Codziennie: spacery, wchodzenie po schodach, aktywność ruchowa na placu zabaw.

Na co zwrócić uwagę, aby właściwie kształtować nawyki prozdrowotne u małego dziecka:

- odpowiednio zbilansowana dieta ( atrakcyjne podawanie owoców i warzyw, kasz. Słodycze sporadycznie na deser );

- zdrowe przekąski ( suszone owoce, nasiona, kiełki, orzechy );

- świeże soki, herbatki ziołowe, czysta woda lub z dodatkiem miodu, cytryny ;

- jasny rozkład dnia i przewidywalność ( świadomość tego, co nastąpi daje poczucie bezpieczeństwa i jest podstawa w prawidłowym rozwoju );

- dozowanie przebywania przed telewizorem lub komputerem ( ich  nadmiar wypacza obraz rzeczywistości, znacznie osłabia kondycję psychofizyczną );

- aktywność ruchowa ( wycieczki rowerowe, jazda na hulajnodze, figle na placu zabaw rozwijają sprawność fizyczną,  dają dużo radości );

-przestrzeganie higieny ( systematyczne mycie zębów i  wizyty u stomatologa, zachowanie czystości rąk, twarzy, całego ciała, schludny wygląd );

- odpowiednia dawka snu ( drzemka w ciągu dnia u najmłodszych dadzą organizmowi możliwość regeneracji )

- pośpiech nie jest wskazany ( małe dziecko potrzebuje odpowiednią ilość czasu na wykonanie czynności takich jak, ubieranie się, spożywanie posiłku. Poganianie lub wyręczanie nauczy niedbalstwa i wysługiwania się innymi ).

Zasady pomagające rodzicom kształtować prawidłowe nawyki prozdrowotne dzieci

- Dawaj dobry przykład dziecku, sam stosuj zasady zdrowego żywienia i bądź aktywny fizycznie.

- Dbaj o różnorodność spożywanych produktów.

- Przygotowuj atrakcyjne kolorystycznie potrawy, dbaj o estetykę podawanych posiłków- jest to bardzo istotne od najmłodszych lat dziecka.

- Spożywaj śniadanie przed wyjściem z domu.

- Przygotowuj dla siebie i dziecka do przegryzania zamiast słodyczy - kolorowy talerz obranych i pokrojonych warzyw i owoców od razu do spożycia.

- Gotuj razem z dzieckiem, zachęcaj je do wspólnego przygotowywani posiłków.

- Staraj się przynajmniej jeden posiłek dziennie spożyć wspólnie z rodziną.

- Zachęcaj dziecko do poznawania nowych smaków - monotonia nie sprzyja prawidłowemu żywieniu.

- Stosuj ioła zamiast soli. Zabierz solniczkę ze stołu i nie dosalaj przy dziecku swoich potraw.

- Zachęcaj dziecko do wspólnej aktywności fizycznej. Nie siedź w fotelu, tylko idź z dzieckiem na spacer, lub wybierz się z nim na wycieczkę rowerową.

- Zorganizuj wspólne zakupy. Możesz zaangażować dziecko w poszukiwanie produktów z oznaczeniami " o obnizonej zawartości soli" lub " bez dodatku soli " i wytłumaczyć mu, dlaczego jest to tak ważne. Warto ponadto jak najwięcej czasu spędzić w dziale ze świerzymi warzywami i pozwolić dziecku wybrać jego ulubione.

- Zachęcaj dziecko do wspólnego przygotowywania posiłków. Razem dobierajcie ulubione zioła i przyprawy. Każdy może doprawić swije danie według własnego gustu i uznania - zachęci to dziecko do poszukiwania nowych smaków i da wiele satysfakcji.

- Korzystaj z różnych form edukacji rodziców w szkole lub przedszkolu, bierz aktywny udział w działaniach szkoły na rzecz prozdrowotnego stylu życia.

- Nie nagradzaj dziecka słodyczami.

- Nie kupuj dużej ilości słodyczy, słonych przekąsek, słodkich napojów. Dostępność tych produktów sprzyja ich spożywaniu.

- Rozmawiaj z dzieckiem o problemach wynikających z nieprawidłowego odżywiania i brak aktywności fizycznej, otaczający świat nie zawsze propaguje zdrowy styl życia.

Mini Poradnik Dla Rodziców

JESTEM DZIEWCZYNKĄ

JESTEM CHŁOPCEM

(kilka słów o płci)

Dzieci zauważają, że ich rówieśnicy dzielą się na dziewczynki i chłopców około drugiego roku życia. Dostrzegają też, że same należą do jednej z tych grup. Spostrzegają róznice w wyglądzie, odmienne zachowania i zainteresowania.

W wieku przedszkolnym dzieci zazwyczaj chętnie bawią się w grupach mieszanych. Ich wspólne zabawy pozwalają na wzajemne poznanie specyfki odmiennej płci, w tym także budowy ciała. Dzieci często bawią się ,,w lekarza", ,, mamę i tatę". Zawsze chodzi przy tym o oglądanie  i dotykanie ciała drugiego dziecka, przede wzystkim płci odmiennej. W takich sytuacjach nie należy okazywać zakłopotania, ani ganić dziecka, ale zaproponować inne, atrakcyjne zajęcie. Jednak okazja do tego zdarza się rzadko, ponieważ dzieci podejmują tego typu zabawy z dala od dorosłych. Zabawy takie mijaja bez negatywnych skutków. Jeżeli jednak rodzice wpadną w panikę, zaczną dziecko wypytywać  lub krzyczeć na nie, to uczynią z niewinnych zazwyczaj zbaw pożądany ,,owoc zakazany".

Dzieci przyjmuja sprawy związane z płcią w sposób naturalny, a dopiero dorośli zniekształcają tę dziecięcą prostolinijność. Rozmawiajmy z dziećmi o ,,tych sprawach " w sposób otwarty i naturalny. Uczmy właściwych nazw narządów płciowych.

Wspólne zabawy dziewczynek i chłopców pozwalają na wyraźniejsze określenie własnej płci - dzieci zdobywaja nową świadomość samych siebie. Stopniowo dziewczynki staja sie dumne z tego, że są dziewczynkami i zaczynają bacznie obserwować mamę. Podobnie chłopcy są dumni ze swojej płci i kontakt z ojcem odgrywa w ich życiu coraz większą rolę.

Rodzice mogą byc zaniepokojeni pewnymi zachowaniami , które pojawiają się u dzieci. Może to być np. nadmierne częste obnażanie się dziecka. Dlaczego dziecko to robi? Po prostu zdrowe, swobodne dziecko cieszy się swoim ciałem i radością tą pragnie się podzielić z najbliższymi.Gdy jednak obnażanie się dziecka staje się zbyt uciążliwe , należy mu zwrócić uwagę, że na co dzień zakrywamy ciało odzieżą zarówno dla jego upiększenia, jak i ze względów klimatycznych i obyczajowych. Natomiast nagość w warunkach dla niej naturalnych (np. łazienka) - powinna być dla dziecka czymś zwyczajnym.

Kolejne niepokojące rodziców zachowanie to masturbacja. Występuje tzw. masturbacja wczesnodziecięca i dziecięca. Pierwsza wystepuje częściej u dziewczynek, co daje się wytłumaczyć warunkami anatomicznymi. Przyczyny mogą być różne np. zaniedbania higieniczne, owsiki.

Druga, masturbacja dziecięca pojawia się u dzieci w wieku przedszkolnym. Takie zachowanie zdarza się przede wszystkim dzieciom emocjonalnie odrzuconym, zbyt mało kochanym, przeżywającym odejście jednego z rodziców lub inne poważne problemy, które czasem są bagatelizowane przez dorosłych.

Częstym błędem rodziców jest wówczas koncentrowanie uwagi dziecka na jego narządach płciowych poprzez okazywanie swego zaniepokojenia. A jak się zachować w takiej sytuacji? Należy zaproponować dziecku inną aktywność np. zabawę, spacer itp. Do zdarzenia nie należy nawiązywać, a w żadnym wypadku krzyczeć na dziecko, wyśmiewać się z niego, obrażać lub karcić. Należy się zastanowić, dlaczego dziecko to robi? Czego mu brak? 

Podsumowując:

dziecko ma prawo poznawać swoje ciało i cieszyć się nim. Jeżeli czyni to przesadnie, zazwyczaj przyczyniaja się do tego osoby dorosłe.

Tekst powstał w oparciu o felietony prof. I.Obuchowskiej