W wieku przedszkolnym rozwój narządów zmysłów niezbędnych do słyszenia jest zakończony. Dzieci mają dużą wrażliwość słuchową, także na dźwięki mowy i muzykę – rozróżniają wysokość, siłę i barwę dźwięków, wyczuwają rytm, melodię. Konieczne jest jednak wykonywanie ćwiczeń, które ułatwią dziecku różnicowanie pojedynczych dźwięków, wyłapywanie ich spośród innych, także wtedy, gdy w otoczeniu wiele rzeczy rozprasza. Wykonywanie tych ćwiczeń przygotuje przedszkolaka do tego, aby potrafił rozróżniać głoski, sylaby, a w dalszej perspektywie sprawnie czytał i pisał.

Zabawa w wystukiwanie rytmu.

Do tej zabawy wystarczy kartka, flamaster i nasze ręce. Najpierw zastanawiamy się, jakie dźwięki mogą wydawać nasze ręce, np.: klaśnięcie, stuknięcie palcem o stół, uderzenie dłonią o stół. Umawiamy się, że każdy z tych dźwięków ma odpowiednik graficzny (mała, średnia, duża kropka lub kółko, trójkąt, kwadrat) i rysujemy na kartce pewien ich ciąg (najpierw złożony z 3 elementów, potem stopniowo wydłużając), a dziecko odtwarza go.

Zabawa w „Głuchy telefon” - uważne słuchanie i rozumienie mowy

Zabawa w większym gronie osób. Wszyscy siadają w kółku. Jedna z osób szepcze do ucha drugiej jakieś słowo lub zdanie, ta osoba kolejnej, kolejna kolejnej, a ostatnia osoba w kręgu wypowiada je na głos. I potem w drugą stronę. Zabawa uczy też skupienia i pracy w grupie. Najzabawniej jest, kiedy dzieci przekręcą powtarzany wyraz.

Zabawa w „Co zabrać?”

Pytamy dziecko: „Co dzisiaj ze sobą zabieramy? Co dzisiaj spakujemy do plecaczka? Może zabierzemy ze sobą wszystkie przedmioty na literkę M?” I dziecko ma za zadanie wyszukać przedmioty na daną literkę – misio, marchewka, mydło itp. Oczywiście robimy to wspólnie z dzieckiem.

Zgadywanka „Co to za dźwięk?”

Najpierw pokazujemy dziecku, jaki dźwięk robią poszczególne przedmioty, np. dzwonek, szeleszczący plastik, pękanie folii bąbelkowej, uderzanie dwóch orzechów o siebie, zgniatanie butelki, wyrywanie kartek itp. Potem zakrywamy dziecku oczy i maluch ma rozpoznać, co to za dźwięk