Inteligencją emocjonalną określamy rozumienie własnych emocji oraz adekwatne reagowanie na nie. To także umiejętność współodczuwania w reakcji na sytuacje, w których znaleźli się inni ludzie. Gdy ktoś upadł, a my to widzimy - też jest nam smutno ponieważ ta osoba cierpi (płacze, ma zdarte kolano). Czasami też widząc cierpienie innych reagujemy niosąc pomoc - np. podniesienie się po upadku, danie czystej chusteczki, zawiadomienie pomocy.

Rozwój takiej postawy u dziecka wymaga również pracy. Przedstawione zachowanie nie bierze się znikąd. Dziecko bacznie nas obserwuje każdego dnia i jeśli my ani jego najbliższe otoczenie się tak nie zachowuje - taka postawa się w nim nie wykształci.

O rozwój emocjonalny dziecka dbajmy zatem już od najmłodszych lat. W wieku przedszkolnym powinniśmy myśleć o etycznym rozwoju dziecka, trenować empatię, wypracować zasady moralne, stwarzać możliwości do samodzielnego rozwiązywania napotkanych problemów.

Przykładowe zabawy rozwijające inteligencję emocjonalną:

Lustro

Dziecko naśladuje za rodzicem pokazywane przez niego miny i odwrotnie. Określona mimika odpowiada poszczególnym emocjom (radość, smutek, strach, złość), zwiększamy stopień skomplikowania w miarę rozwoju dziecka.

Rodzinny album

Oglądanie zdjęć rodziny oraz skupianie się na ich reakcjach - jak się wtedy czuli, co się wydarzyło. Tą zabawę można również wykonać wycinając zdjęcia ludzi ze starych gazet lub ulotek.

Kalambury

Zbieramy różne zdjęcia, obrazki z emocjami, oglądamy je oraz nazywamy poszczególne emocje. Następnie po kolei rodzic, dziecko pokazują sobie nawzajem emocje. Zadaniem jest odgadnięcie – nazywanie pokazywanej emocji.

Bohater

Zbieranie wycinków z gazet i pokazywanie dziecku znanych osób, które osiągnęły w życiu sukces poprzez swoje zachowanie, ciężką pracę, zaangażowanie, kreatywność itd. Celem tego ćwiczenia jest dawanie dziecku wzorów do naśladowania.

Lizaki – buziaki

Do przeprowadzenia ćwiczenia są potrzebne dwa dwustronne lizaki: smutek – radość, złość – strach. Rodzic przedstawia jakąś sytuację wymyśloną lub taką która miała kiedyś miejsce. Zadaniem dziecka jest wyrazić siebie poprzez podniesienie odpowiednego lizaka. Jest to doskonały pretekst do rozmowy na temat tego co miało miejsce lub ma się wydarzyć a dziecko np. bardzo się tego obawia.

Opracowała:

Ewelina Wośko-Bojanowska