Rozróżniamy dwa rodzaje strachu:

• pierwszy z nich ostrzega nas przed niebezpieczeństwem aby nie podejmować ryzykownych decyzji czy też działań np. nie gramy w piłkę na jezdni, nie wsadzamy ręki do ognia;
• są też lęki, które nam nie służą np. obawa przed duchami, które przecież nie istnieją lub lęk przed pójściem do dentysty czy też rozmowy z rodzicami gdy coś popsujemy lub nabrudzimy w domu.

 Czego najczęściej boją się dzieci:

• ciemności, zwierząt, rozstania, rzeczy, osób, zjawisk atmosferycznych (silny wiatr, burza), wizyt (kontrola u dentysty, szczepionka), obiektów wyobrażonych (duchy, czarownice lub inne potwory).

 Co pomaga dziecku przestać się bać:

• bycie przy nim (przytulanie, głaskanie),
• wspierająca rozmowa wysłuchująca problemy dziecka, próbujemy przestawić inną interpretację wydarzenia,
• zapewniamy i pokazujemy, że dziecko może pokonać swój strach,
• miejmy kontrolę nad tym co ogląda dziecko, wówczas będziemy mogli wytłumaczyć dziecko fikcję od rzeczywistości,
• pamiętajmy, że pewne lęki są normalne w danym wieku a więc ich przeżywanie świadczy o właściwym rozwoju!!!

Jak możemy sobie radzić ze strachem dziecka:

• w przypadku młodszych dzieci możemy nawiązać przyjaźń z potworami np. poczęstować go jego ulubionymi   cukierkami (mieć je zawsze przygotowane w pobliżu)

lub próbujemy go przegonić np. tworząc własną miksturę i spryskujemy nim potwora;

• dzieciom starszym możemy zaproponować rysowanie obiektu powodującego strach. Rysunek umożliwi odreagowanie kumulowanego napięcia a także jest pretekstem do rozmowy na ten temat zmierzający w kierunku zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa oraz dodania odwagi w poszukiwaniu właściwego sposobu poradzenia sobie z nim. Sposobów może być wiele: np. bajki terapeutyczne, amulety dodające odwagi, modlitwa, powtarzanie magicznych zdań, piosenek, wierszyków.

Opracowała:

Ewelina Wośko-Bojanowska