Aktualności Przedszkola nr 9 w Nowej Soli

Mini Poradnik Dla Rodziców

Mini Poradnik Dla Rodziców

JESTEM DZIEWCZYNKĄ

JESTEM CHŁOPCEM

(kilka słów o płci)

Dzieci zauważają, że ich rówieśnicy dzielą się na dziewczynki i chłopców około drugiego roku życia. Dostrzegają też, że same należą do jednej z tych grup. Spostrzegają róznice w wyglądzie, odmienne zachowania i zainteresowania.

W wieku przedszkolnym dzieci zazwyczaj chętnie bawią się w grupach mieszanych. Ich wspólne zabawy pozwalają na wzajemne poznanie specyfki odmiennej płci, w tym także budowy ciała. Dzieci często bawią się ,,w lekarza", ,, mamę i tatę". Zawsze chodzi przy tym o oglądanie  i dotykanie ciała drugiego dziecka, przede wzystkim płci odmiennej. W takich sytuacjach nie należy okazywać zakłopotania, ani ganić dziecka, ale zaproponować inne, atrakcyjne zajęcie. Jednak okazja do tego zdarza się rzadko, ponieważ dzieci podejmują tego typu zabawy z dala od dorosłych. Zabawy takie mijaja bez negatywnych skutków. Jeżeli jednak rodzice wpadną w panikę, zaczną dziecko wypytywać  lub krzyczeć na nie, to uczynią z niewinnych zazwyczaj zbaw pożądany ,,owoc zakazany".

Dzieci przyjmuja sprawy związane z płcią w sposób naturalny, a dopiero dorośli zniekształcają tę dziecięcą prostolinijność. Rozmawiajmy z dziećmi o ,,tych sprawach " w sposób otwarty i naturalny. Uczmy właściwych nazw narządów płciowych.

Wspólne zabawy dziewczynek i chłopców pozwalają na wyraźniejsze określenie własnej płci - dzieci zdobywaja nową świadomość samych siebie. Stopniowo dziewczynki staja sie dumne z tego, że są dziewczynkami i zaczynają bacznie obserwować mamę. Podobnie chłopcy są dumni ze swojej płci i kontakt z ojcem odgrywa w ich życiu coraz większą rolę.

Rodzice mogą byc zaniepokojeni pewnymi zachowaniami , które pojawiają się u dzieci. Może to być np. nadmierne częste obnażanie się dziecka. Dlaczego dziecko to robi? Po prostu zdrowe, swobodne dziecko cieszy się swoim ciałem i radością tą pragnie się podzielić z najbliższymi.Gdy jednak obnażanie się dziecka staje się zbyt uciążliwe , należy mu zwrócić uwagę, że na co dzień zakrywamy ciało odzieżą zarówno dla jego upiększenia, jak i ze względów klimatycznych i obyczajowych. Natomiast nagość w warunkach dla niej naturalnych (np. łazienka) - powinna być dla dziecka czymś zwyczajnym.

Kolejne niepokojące rodziców zachowanie to masturbacja. Występuje tzw. masturbacja wczesnodziecięca i dziecięca. Pierwsza wystepuje częściej u dziewczynek, co daje się wytłumaczyć warunkami anatomicznymi. Przyczyny mogą być różne np. zaniedbania higieniczne, owsiki.

Druga, masturbacja dziecięca pojawia się u dzieci w wieku przedszkolnym. Takie zachowanie zdarza się przede wszystkim dzieciom emocjonalnie odrzuconym, zbyt mało kochanym, przeżywającym odejście jednego z rodziców lub inne poważne problemy, które czasem są bagatelizowane przez dorosłych.

Częstym błędem rodziców jest wówczas koncentrowanie uwagi dziecka na jego narządach płciowych poprzez okazywanie swego zaniepokojenia. A jak się zachować w takiej sytuacji? Należy zaproponować dziecku inną aktywność np. zabawę, spacer itp. Do zdarzenia nie należy nawiązywać, a w żadnym wypadku krzyczeć na dziecko, wyśmiewać się z niego, obrażać lub karcić. Należy się zastanowić, dlaczego dziecko to robi? Czego mu brak? 

Podsumowując:

dziecko ma prawo poznawać swoje ciało i cieszyć się nim. Jeżeli czyni to przesadnie, zazwyczaj przyczyniaja się do tego osoby dorosłe.

Tekst powstał w oparciu o felietony prof. I.Obuchowskiej