Na półkach w sklepie, na stronach internetowych kuszą nas kolorowe, modne zabawki i pomoce dydaktyczne. Niestety, mają jedną zasadniczą wadę…są zazwyczaj bardzo drogie.

Okazuje się jednak, że wbrew pozorom dzieci nie zawsze chcą korzystać z kupnych zabawek i pomocy terapeutycznych. Dlaczego tak się dzieje? Moim zdaniem przyczyną jest to, że są one kreatywne, niepowtarzalne,  pozwalają na manipulowanie,  a co najważniejsze zrobione tylko dla nich i z ich pomocą.

Sama bardzo często wykonuję nową „zabawkę” na potrzeby moich małych pacjentów. Wykorzystuję do tego przedmioty ogólnie dostępne (nie rujnujące budżetu) lub tzw. odpadki, które powinny wylądować w koszu, a dla mnie są „skarbami”.

 Oto wykonane przeze mnie pomoce dydaktyczne:

• Do wykonania potrzebne będą: przezroczysty pojemnik z pokrywką, świecące kule na baterie, piasek/mąka/kasza manna itp.

Podświetlany pojemnik może służyć do usprawniania motoryki małej, utrwalania znajomości liter, cyfr, a także do ćwiczeń oddechowych.  Prawda, że łatwe? Gwarantuję, że bardzo atrakcyjne dla dzieci.

• Do wykonania drugiej pomocy dydaktycznej potrzebujemy: plastikowe  zakręcane buteleczki (ja wykorzystałam butelki po pitnym jogurcie)-ilość butelek odpowiada ilości liter w języku polskim, kawałek sklejki/deseczki, klej (najlepiej na gorąco).  Wykonanie jest trochę pracochłonne, ale satysfakcja gwarantowana.

Taka tablica pozwala nam ćwiczyć percepcję wzrokową (rozpoznawanie takich samych liter), utrwalanie poznanych liter, motorykę małą, integrację półkul ( dwie rączki jednocześnie przykręcają zakrętki). Można ją również wykorzystać do ćwiczeń oddechowych ( a jakże!)- w otworek wkładamy piłeczkę/ pomponik i staramy się ją wdmuchać do kolejnego otworu, nazywając literkę, która jest mu przypisana. Inna wersja – ta tablica to literowy labirynt! Zgadza się? No to do dzieła!

Życzę udanej zabawy!