Żabki - grupa przedszkolna

RUCH TO ZDROWIE

Dzień dobry Żabki!

Dziś się trochę poruszamy! Ruch to zdrowie, każda Żabka o tym powie!

 Ze względu na swą prostotę, naturalność i możliwość stosowania jej w każdych warunkach, jest to metoda dla każdego. Każdy może w niej uczestniczyć w takim zakresie, w jakim jest to dla niego możliwe. Nie ma słabszych, gorszych, czy smutnych. Wszyscy są aktywni, radośni i zwycięscy. Każdemu coś się uda, każdy zostanie pochwalony i zachęcony do wysiłku.

 

Stosowanie metody ruchu rozwijającego przynosi korzyści dla dzieci:
• wspomaga rozwój,
• wyrównuje opóźnienia w sferze emocjonalnej i społecznej.
• uczy współdziałania z partnerem,
• pozwala wykorzystać nagromadzoną energię, wykorzystać siłę,
• uczy koncentrowania się na wykonywanym zadaniu.

• wyzwala wśród uczestników wiele radości, śmiechu.

Zapraszam Was do wspólnych zabaw z rodzicami. Życzę udanej zabawy!

 

Oto kilka propozycji:

 

1. MAŁY SAMOLOT – Dorosły leży na podłodze, z nogami ugiętymi w kolanach (podudzia uniesione do góry). Dziecko leży brzuchem na podudziach dorosłego i trzyma go za ręce. Dorosły trzymając dziecko za ręce, ruchem nóg unosi je w górę i lekko kołysze. Kiedy twarze partnerów są naprzeciwko siebie, dorosły i dziecko próbują nawiązać kontakt wzrokowy.

2. PODRÓŻE NA KOCU – 1 - 2 dorosłych trzyma za brzeg koca, 1 – 2 dzieci siedzi lub leży (na plecach, na brzuchu) na kocu. Dorosły ciągnie po ziemi siedzące na kocu dziecko.

3. NALEŚNIKI – Dorosły stoi obok leżącego na kocu dziecka. Dziecko leży na kocu (przy jednym z jego końców). Dorosły zawija dziecko w koc (tak, jak zawija się naleśnik), nie zawijając jego głowy, a potem, trzymając za wolną krawędź koca - „naleśnika”, rozwija je. Przy zawijaniu „naleśnika” wygodniej jest, gdy dziecko trzyma ręce wyciągnięte w górę. Sprawniejsze fizycznie dziecko może też spróbować rozwinąć się samodzielnie.

4. BUJANIE W KOCU – 2 dorosłych trzyma koc (każdy za dwa rogi), dziecko leży na plecach na kocu. Dorośli unoszą dziecko w kocu nad podłogę i kołyszą je na boki.

5. HIPOTERAPIA – Dorosły w lekkim rozkroku wykonuje klęk podparty. Dziecko leży brzuchem na plecach dorosłego, mocno obejmuje partnera rękami i nogami. Kołysanie się z dzieckiem na boki, poruszanie się w przód i w tył, chodzenie na czworakach.

6. MAŁPKA – Dorosły wykonuje klęk podparty, dziecko leży na plecach na podłodze, jego twarz znajduje się na wysokości twarzy dorosłego. Dorosły pochyla się nad dzieckiem, tak by mogło ono mocno go objąć (niczym małpka). Następnie – nadal w klęku podpartym – lekko kołysze dziecko, próbuje poruszać się z nim po sali.

Na zakończenie przyjemy i zabawny masażyk:

 

Płynęła sobie rzeczka [palcem rysujemy na plecach krętą rzeczkę]
Świeciły dwa słoneczka [rysujemy dwa kółka]
Idą konie [palcami udajemy kroki konia]
Przeszły słonie [palcami udajemy ciężkie słoniowe kroki]
Spadł deszczyk [palcami naśladujemy spadające krople]
Przeszedł dreszczyk? [łaskoczemy dziecko w boczki]
Tu podkóweczka tu, tu, tu [rysujemy palcem na stopie dziecka kształt podkowy]
Tu gwoździczek tu, tu, tu [delikatnie kłujemy palcem dziecko w stopę]
I młoteczkiem: puk, puk, puk [delikatnie pukamy w stopę dziecka]

I pilniczkiem: pitu pitu, pitu [jeździmy dziecku po stopie palcem, udając, że szlifujemy pilnikiem gwoździe. Dziecko ten ruch łaskocze, więc się śmieje i zwykle wyciąga zaraz drugą nogę do podbicia podkóweczki]

 

Opracowała: Inga Sternik