Jesteśmy teraz w trudnym czasie. Konieczna izolacja sprawia, że wiele dzieci nie spotyka się z babciami, dziadkami, ciociami, wujkami, kuzynkami i kuzynami. Proponuję wspólne wykonanie drzewa genealogicznego. Może się okazać, że to również dla państwa będzie ciekawe doświadczenie, a może ...początek rodzinnych poszukiwań.

Pierwszym etapem zabawy będzie wspólne oglądanie zdjęć (wywołanych na papierze, w komputerze lub telefonie) i rozmowa. Zapewne pojawi się wiele wspomnień i rodzinnych opowieści.

Tworzenie drzewa zaczniemy od umieszczenie „pisanki” u góry kartki.

Wpisujemy w nią imię dziecka. Obok umieszczany „pisanki” rodzeństwa. Proszę zauważyć, że właśnie ćwiczymy czytanie. Rodzic pisze i głośno odczytuje napis. Dziecko czyta samo albo prosi o pomoc, a jak nie prosi, to rodzic może powiedzieć: zobacz Olu, to twoja pisanka, a to pisanka twojego brata. Tu jest napisane Ja Ola, a tutaj Brat Oskar.

Rodzic uzupełnia kolejne „pisanki” wpisując odpowiednie imiona i stopnie pokrewieństwa. Dziecko zapewne będzie czytać. W trakcie uzupełniania drzewa genealogicznego możecie oglądać zdjęcia kolejnych wpisywanych do „pisanek”osób.

Ola już wie, że jej mama to Kasia, a tata to Karol, ale może dopiero teraz się dowie, że ciocia Ela to siostra taty. A skoro tak, to babcia Danusia i dziadek Zenek są rodzicami cioci Eli. No i jeszcze okazało się, że prababcia Stasia jest mamą dziadka Zenka.

Narysowanie drzewa sprawi, że dziecko zobaczy rodzinę inaczej. Zrozumienie stopni pokrewieństwa jest dla dzieci trudne, a takie drzewo genealogiczne może pomóc je zrozumieć.

Po umieszczeniu wszystkich członków najbliższej rodziny „w pisankach” , przystępują do działania dzieci. Ich zadanie polega na ozdobieniu rodzinnych pisanek. Wszak niedługo święta:)

Pozdrawiam wiosennie.

Ewa Kujawińska